Νάξος

Γειά σας. Καλώς ήλθατε στην σημερινή μας περιήγηση, στην πανέμορφη Νάξο. Είμαι η Μαρία μια παλιά δασκάλα, που γεννήθηκα, έζησα και δίδαξα στη Νάξο και στα γύρω Κυκλαδονήσια. Τα δύο μου εγγόνια με προέτρεψαν να σας οδηγήσω στους τόπους που βίωσα και να σας διηγηθώ ιστορίες και μύθους.

Ας σταθούμε και ας κοιτάξουμε προς την πλευρά της πόλης. Αν σας ρωτούσα πώς θα μπορούσε να είναι ο τόπος που ανάθρεψε τον πατέρα των 12 θεών, τον Δία, μάλλον θ’ απαντούσατε: εύφορος, επιβλητικός, με αρχέγονη μεγαλοπρέπεια.



Αν σας ρωτούσα τι θα κυριαρχούσε στο νησί που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Διόνυσος, μάλλον θ’ απαντούσατε: κέφι, τραγούδι και χορός.



Αν τέλος σας ρωτούσα πώς φαντάζεστε το σκηνικό στο γάμο του Διόνυσου και της Αριάδνης, μάλλον θα λέγατε: πολύ όμορφο, σχεδόν μαγικό…



Αυτή είναι η Νάξος, το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων.



Η Νάξος κατοικείται για πάνω από 6.000 χρόνια. Ίχνη των πρώτων κατοίκων της έχουν βρεθεί στη Γρότα, αριστερά όπως κοιτάμε την πόλη. Μετά τα τελευταία κτίσματα. Επίσης βρέθηκαν ίχνη στη σπυλιά του Ζα.

Πρόσφατα, Έλληνες και Καναδοί αρχαιολόγοι, ανακοίνωσαν ότι βρήκαν ίχνη ανθρώπινης δραστηριότητας, πριν από 300.000 χρόνια. Τα ίχνη αυτά βρέθηκαν στη Στελίδα. Γυρίστε προς την Πάρο έχοντας στην πλάτη σας την πόλη της Νάξου. Η Στελίδα είναι ο λόφος μπροστά σας. Εκεί που φαίνεται σαν νταμάρι. Τα ανθρώπινα ίχνη βρέθηκαν στην πίσω πλευρά του λόφου.

Στη Νάξο έχουμε να δούμε πολλά: παραλίες, λιβάδια, βουνά, κοιλάδες, χαράνδρες, σμιλεμένα βράχια, περιβόλια, ελαιώνες, αμπέλα, παραδοσιακά χωριά, αρχαίους και βυζαντινούς ναούς, πύργους και κάστρα και κυρίως φιλόξενους και κεφάτους ανθρώπους. Να πούμε ιστορίες, μύθους και θρύλους. Απολαύστε την ατμόσφαιρα, την ηρεμία την φιλικότητα και προπάντων το καθαρό φως.

Ας ξεκινήσουμε από τη Χώρα.